Sandakan, wattis da dan?

Donderdag zijn we per vliegtuig naar Sandakan vertrokken waar we werden opgehaald door een bus en meteen werden meegenomen naar een Orang-oetangpark. Het was voedertijd en eigenlijk te druk voor het leuke maar toch heel wat Orang-oetangs en Makaken zien slingeren en in de belachelijkste houdingen zien chillen. Daarna weer verder met de bus naar een bootje waarmee we werden vervoerd over een rivier naar onze lodge. Onderweg hebben we al wat aapjes gezien. Ik had me ingesteld op een woest hutje met ongedierte dat ons ’s-nachts ging pakken. (vooral nadat onze gids Albert ons had verteld dat er spinnen en slangen zaten) Maar het zag er allemaal keurig en schoon uit en er was alles wat we nodig hadden. En vooral het gaas voor de ramen was een geruststellende gedachte.
De nachtelijke wandeling waar Maarten Mattie en mij de stuipen op het lijf heeft gejaagd bleek een rustig tourtje vanuit de veilige boot te zijn.
Daar hebben we echt veel dieren gezien. Een heleboel aapjes die gewoon een show zitten op te voeren. Makaken, Proboscisapen (apen met een grote neus) een mini-krokodilletje en een hele mooie vogel die gewoon bleef zitten toen we er 50 cm vandaan zaten. Toen na een stukje verder varen zagen we olifantjes. Dat is zelfs hier zeldzaam dus we hebben echt geluk gehad. Het waren er een stuk of 10 en ze bleven gewoon staan en naar ons kijken en een vond zelfs dat ie niet goed zichtbaar was en maaide even wat gras weg. Toen zijn we terug gegaan naar de lodge waar we een sarong (traditionele kleding) aan moesten bij het eten en wat locals zaten te jammen.
De volgende dag met het bootje terug en nog naar een Chinese tempel geweest. Toen naar een hotel waar Maarten en Hennie nog naar een museumpje zijn geweest en wij lekker zijn gaan chillen aan het zwembad. De volgende dag met het vliegtuig terug en nog een dagje in ons luxe hotel gezeten. Zondag dezelfde 8 uur terug in de auto, dezelfde rompslomp aan de grenzen maar we hebben het gered.
Vandaag hebben we weer een golflesje gehad maar Mattie en ik waren het al een beetje verleerd.

Kusje! Loyce