BeRuLoMa

Zooo lieve mensen, wederom een update vanuit het verre (zuid-)oosten. Wat te doen met je dag als je al zoveel gezien hebt? Nou volk, dan ga je dus kayakken. Benno in een eenpersoons en, verstandig of niet, Mattie en ik in een tweepersoons. Onze relatie heeft het weer overleefd, we waren zelfs best goed (vooral als ik achterin niks zat te doen en Mattie al het werk deed, maar toch!). Toch als je eenmaal de branding voorbij bent, lijkt het allemaal wat pointless zo midden op zee. Want waar ga je heen roeien, het is het niet alsof er binnen een paar honderd meter een eiland ligt en het dichtstbijzijnde booreiland ligt al snel op een aantal kilometer uit de kust. Dus toen maar wat "gesurft" met onze kayak in de branding tot we er genoeg van hadden. Lasagne gegeten gisteravond en na alle rijst die je hier binnen krijgt is dat deeg zeker een aangename afwisseling. Na het eten de Mahjong stenen maar weer eens opgepakt, want dat hadden we al zeker anderhalve week niet meer gedaan. Mo

Na het grote bowlingavontuur (sorry, ja het is stom, geen foto's gemaakt ervan :() lekker uitgeslapen. 's Ochtends wat Olympische Spelen gekeken. We hebben er hier 11 speciale kanalen voor, dus in tegenstelling tot in Nederland kunnen wij wel ALLES zien. We wilden wel iets doen/bekijken gisteren, dus zijn Benno, Mat en ik (Loyce was ziekjes) met Henny naar Miri's Chinatown gereden. Daar rondgelopen over de markt, winkels in en uit gelopen, wat gedronken enzovoorts. Hoogtepunt was wel ons bezoekje aan de Chinese tempel, waar een man Chinees schrift op vlaggetjes zat te schrijven en na een vriendelijk verzoek van Henny al onze namen in het Chinees heeft opgeschreven. Vandaar de foto! Ben je Chinees en zit je hiernaar te kijken, bevestig dan even dat er echt Ruben staat en dat die man ons niet heeft zitten neppen. Hoe dan ook, de aardige man zijn hele familie kwam kijken en het was dikke pret om onze "rare" namen. Na terugkomst hebben Benno en ik ons weer bij Maarten

Na zo'n vreselijk uitputtende (lol) week als de vorige was de clan uiteraard hard toe aan een rustdag. Maar zoals een goede rustdag, zoals men die kent uit de Tour de France, altijd begint met een training, begonnen ook wij om 10 uur 's ochtends met een lesje golf. De meiden waren het ritme helemaal kwijt, maar Monty en Woods hadden er bij vlagen toch goed het oog op. Drie liter zweet minder p.p. maar weer richting huis gegaan om ons voor te bereiden op de rest van de dag. Mat, Ben en ik zijn de stad 's middags in gegaan en Matje is naar huis gegaan met wat kleding voor haar én een item voor Loyce, die de mall al vaker van binnen had gezien dan goed voor haar is. Daarna lekker avondeten van Henny genoten, waarna Benno en ik ons richting (jawel!) de bowlingbaan hebben begeven om (jawel!) een potje te bowlen. God zegen het Karrewiel, want als je deze ex-Oost-Duitse-bowlingbaan hebt gehad, wil je nooit meer een bal richting de "pins" gooien. De kegels waren bij deze

Donderdag zijn we per vliegtuig naar Sandakan vertrokken waar we werden opgehaald door een bus en meteen werden meegenomen naar een Orang-oetangpark. Het was voedertijd en eigenlijk te druk voor het leuke maar toch heel wat Orang-oetangs en Makaken zien slingeren en in de belachelijkste houdingen zien chillen. Daarna weer verder met de bus naar een bootje waarmee we werden vervoerd over een rivier naar onze lodge. Onderweg hebben we al wat aapjes gezien. Ik had me ingesteld op een woest hutje met ongedierte dat ons ’s-nachts ging pakken. (vooral nadat onze gids Albert ons had verteld dat er spinnen en slangen zaten) Maar het zag er allemaal keurig en schoon uit en er was alles wat we nodig hadden. En vooral het gaas voor de ramen was een geruststellende gedachte. De nachtelijke wandeling waar Maarten Mattie en mij de stuipen op het lijf heeft gejaagd bleek een rustig tourtje vanuit de veilige boot te zijn. Daar hebben we echt veel dieren gezien. Een heleboel aapjes die gewoon een show