Posts

Dragonboats

Afbeelding
Zondag moesten we weer vroeg op (7 uur) om samen met nog 14 andere witneuzen naar Marudi te vertrekken. In dit plaatsje worden elk jaar de traditionele dragonbootraces georganiseerd. Sinds 1899 wordt deze vreedzame Regatta tussen de regionale stammen georganiseerd om een einde te maken aan de onderlinge bloedige wraakacties (headhunting etc.). De weg naar Marudi toe (10 km) bleek een onverharde heuvelige en vooral hobbelige weg dwars door het regenwoud te zijn, maar met dank aan de toyota landcruiser was dit voor de meeste mensen aardig goed te doen. Het was mooi om te zien hoe de bootjes van soms wel 30m en volgestopt met 40 man toch redelijk rap richting de finish gingen. Maar omdat we om half 3 aan de reis terug moesten beginnen konden we jammer genoeg maar 1 wedstrijd bekijken. Verder is Henny ook nog op de foto gegaan met enkele traditioneel verklede oudjes (zie de laatste foto’s). en hebben we ook het rennerskwartier nog van dichtbij kunnen bekijken wat eigenlijk niet veel anders

Toernooitje!

Afbeelding
Zaterdag hebben Benno, Maarten en ik meegedaan met een hockeytoernooi dat georganiseerd was door een aantal Indiërs voor iedereen uit de omgeving. Er waren 10 teams (met name schoolteams) en er werd 5 tegen 5 gespeeld. Wij speelden samen met het andere team van "onze club" met een echt mix team (drie bleekneuzen, 3 Maleisiërs en 1 Hindoestaan). Voor de rest hockeyde je vooral tegen Maleise schooljongens op, uiteraard, lekker stuiterend gras. Het begon op een bepaald moment nog lekker te stortregenen, zodat Benno en ik met onze griploze schoenen aan er weer een handicap bij kregen. Erg veel gelachen, iedereen was erg relaxed en uiteindelijk helaas niet verder gekomen dan een vierde plek. Maar goed, meedoen is belangrijker dan winnen zullen we maar zeggen! Henny, Mat en Loyce waren de stad in geweest en hebben daar echt de meest afzichtelijke sloffen aller tijden op de kop weten te tikken. Dat en kleding uiteraard, je moet immers soms wel aan je verlaving tegemoet komen :). 

Er is er 1 jarig....

Afbeelding
Door het nogal drukke programma van de laatste 2 dagen, is het bijhouden van de blog er even bij ingeschoten. Vandaag dan maar meteen twee stukjes om het goed te maken. Dit stukje gaat dus over de vrijdag! En wat een dag was dat...Maarten was jarig! Zoals je op de foto wel kunt zien, hebben we hem verrast met versieringen aan de ontbijttafel. Voor zijn partijtje nam hij ons mee naar de Niah-grotten. Mat en ik waren daar al eerder geweest (maar Henny en Maarten al 6 keer geloof ik; who's counting?), maar Loyce en Benno uiteraard nog niet en het is zeker de moeite waard. Gezellig de hoofd grot in geweest na een redelijke wandeling en daar een hoop kleine vleermuizen, grote sprinkhanen en twee schorpioentjes gezien. Vervolgens naar de "painted cave" gelopen om de muurschilderingen te bekijken. Na het Niah avontuur terug gereden naar Miri om in het SunCity Cafe te genieten van ons avondmaal. Om een lang verhaal kort te maken; een vermoeiend maar heel leuk verjaardagsfeestje e

Kayakkes..

Afbeelding
Zooo lieve mensen, wederom een update vanuit het verre (zuid-)oosten. Wat te doen met je dag als je al zoveel gezien hebt? Nou volk, dan ga je dus kayakken. Benno in een eenpersoons en, verstandig of niet, Mattie en ik in een tweepersoons. Onze relatie heeft het weer overleefd, we waren zelfs best goed (vooral als ik achterin niks zat te doen en Mattie al het werk deed, maar toch!). Toch als je eenmaal de branding voorbij bent, lijkt het allemaal wat pointless zo midden op zee. Want waar ga je heen roeien, het is het niet alsof er binnen een paar honderd meter een eiland ligt en het dichtstbijzijnde booreiland ligt al snel op een aantal kilometer uit de kust. Dus toen maar wat "gesurft" met onze kayak in de branding tot we er genoeg van hadden. Lasagne gegeten gisteravond en na alle rijst die je hier binnen krijgt is dat deeg zeker een aangename afwisseling. Na het eten de Mahjong stenen maar weer eens opgepakt, want dat hadden we al zeker anderhalve week niet meer gedaan. Mo

Chinatown

Afbeelding
Na het grote bowlingavontuur (sorry, ja het is stom, geen foto's gemaakt ervan :() lekker uitgeslapen. 's Ochtends wat Olympische Spelen gekeken. We hebben er hier 11 speciale kanalen voor, dus in tegenstelling tot in Nederland kunnen wij wel ALLES zien. We wilden wel iets doen/bekijken gisteren, dus zijn Benno, Mat en ik (Loyce was ziekjes) met Henny naar Miri's Chinatown gereden. Daar rondgelopen over de markt, winkels in en uit gelopen, wat gedronken enzovoorts. Hoogtepunt was wel ons bezoekje aan de Chinese tempel, waar een man Chinees schrift op vlaggetjes zat te schrijven en na een vriendelijk verzoek van Henny al onze namen in het Chinees heeft opgeschreven. Vandaar de foto! Ben je Chinees en zit je hiernaar te kijken, bevestig dan even dat er echt Ruben staat en dat die man ons niet heeft zitten neppen. Hoe dan ook, de aardige man zijn hele familie kwam kijken en het was dikke pret om onze "rare" namen. Na terugkomst hebben Benno en ik ons weer bij Maarten

CaramBowl

Afbeelding
Na zo'n vreselijk uitputtende (lol) week als de vorige was de clan uiteraard hard toe aan een rustdag. Maar zoals een goede rustdag, zoals men die kent uit de Tour de France, altijd begint met een training, begonnen ook wij om 10 uur 's ochtends met een lesje golf. De meiden waren het ritme helemaal kwijt, maar Monty en Woods hadden er bij vlagen toch goed het oog op. Drie liter zweet minder p.p. maar weer richting huis gegaan om ons voor te bereiden op de rest van de dag. Mat, Ben en ik zijn de stad 's middags in gegaan en Matje is naar huis gegaan met wat kleding voor haar én een item voor Loyce, die de mall al vaker van binnen had gezien dan goed voor haar is. Daarna lekker avondeten van Henny genoten, waarna Benno en ik ons richting (jawel!) de bowlingbaan hebben begeven om (jawel!) een potje te bowlen. God zegen het Karrewiel, want als je deze ex-Oost-Duitse-bowlingbaan hebt gehad, wil je nooit meer een bal richting de "pins" gooien. De kegels waren bij deze

Sandakan, wattis da dan?

Afbeelding
Donderdag zijn we per vliegtuig naar Sandakan vertrokken waar we werden opgehaald door een bus en meteen werden meegenomen naar een Orang-oetangpark. Het was voedertijd en eigenlijk te druk voor het leuke maar toch heel wat Orang-oetangs en Makaken zien slingeren en in de belachelijkste houdingen zien chillen. Daarna weer verder met de bus naar een bootje waarmee we werden vervoerd over een rivier naar onze lodge. Onderweg hebben we al wat aapjes gezien. Ik had me ingesteld op een woest hutje met ongedierte dat ons ’s-nachts ging pakken. (vooral nadat onze gids Albert ons had verteld dat er spinnen en slangen zaten) Maar het zag er allemaal keurig en schoon uit en er was alles wat we nodig hadden. En vooral het gaas voor de ramen was een geruststellende gedachte. De nachtelijke wandeling waar Maarten Mattie en mij de stuipen op het lijf heeft gejaagd bleek een rustig tourtje vanuit de veilige boot te zijn. Daar hebben we echt veel dieren gezien. Een heleboel aapjes die gewoon een show